suçsuzluk gücünü masumiyetten alır

fyodor mihailoviç dostoyevski'nin öteki ben romanında söylediği, uğruna sayfalarca yazı yazılabilecek harikulade söz. "mektubunuzda yer alan -güya eski dostluğumuza ihanet etmişim, aleyhinizde atıp tutmuşum gibi- bazı imaları da yüreğim sızlayarak okuduğumu dile getirmeliyim; iğneli sözlerinizle beni çok kırdınız beyefendi. bütün bu yanlış anlaşılmayı haklı olarak baş düşman saydıklarımın yaydıkları iğrenç iftiraya, kıskançlığa ve kötülüklerine veriyorum. ama suçsuzluk gücünü masumiyetten alır... bazılarının arsızlığı sonunda herkes tarafından fark edilip hor görülecektir. bu kişiler eninde sonunda kendi oyunlarına geleceklerdir."

bu söz zaman zaman zihnimi meşgul ediyor. arsızlık değil mi? tekrar tekrar düşünüyorum, her detayın altını bir daha çizerek. ve hakikat her seferinde yanağımda bir fiske izi bırakıyor. ben de bu sözün haklılığına her seferinde daha da fazla boyun eğiyorum.